Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας σε συνεργασία με το Εθνογραφικό Κέντρο ΓΙΩΡΓΗ ΜΕΛΙΚΗ (Κέντρο Έρευνας Μάσκας) διοργάνωσαν την Κυριακή 6 Αυγούστου 2017 μουσική βραδιά στον αρχαίο ναό της Μητέρας των θεών, Κυβέλης ή Ρέας Αυτόχθονος, ο οποίος βρίσκεται στην Λευκόπετρα Βερμίου.

Μετά από 1704 χρόνια [313 μ.Χ. (Διάταγμα των Μεδιολάνων) - 2017] με την δική μας σημαντική συμμετοχή ξανακούστηκαν μέσα στον ναό, χωρίς μικρόφωνα, καθίσματα, ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και όλα τα βοηθήματα του σύγχρονου θεάματος, αλλά αρχαιοπρεπώς, μουσικές με λύρες, νταχαρέδες, γκάιντες, φλογέρες και πλαγίαυλους (καβάλια), καθώς και τραγούδια επιλεγμένα για το φεγγάρι, την αγάπη και τον έρωτα, και για ένα συνειδητοποιημένο και πολυπληθές ακροατήριο.

Μια πανσέληνη μυσταγωγία.

Οι προαιώνιοι μουσικοί ρυθμοί, σκοποί, μελωδίες και τραγούδια του τόπου μας – σημαίνοντες ήχοι – απέδωσαν τη μέγιστη δυνατή πρόσοδο στη γεφύρωση της διαχρονίας που επιδιώχθηκε και έφεραν ένα ουσιαστικό μήνυμα αρμονίας.

Μπροστά από τον αρχαίο βωμό της Κυβέλης, οι μουσικοί μας (αυτοδίδακτοι και μαθητές του Μουσικού Σχολείου Δράμας) διαμόρφωσαν μια Μουσική Σύμπραξη, ένα μοναδικό μουσικής εκτέλεσης συγχρωτισμένο αποτέλεσμα, μια μοναδική λειτουργία, σε αυτόν το τόσο σοβαρό μνημειακό χώρο, με ένα επιλεγμένο από εμάς πρόγραμμα!

Μουσικές σκηνές γεμάτες χρώματα αλλά και ήχους μαγευτικούς.

Νιώσαμε μαγεμένοι.

Τα πάντα γύρω μας είχαν σωπάσει για να υποκλιθούν στο μεγαλείο της μουσικής, και είχε τόσο βάθος, τόση ένταση!

Η χαρά μας πρωτίστως μεγάλη, επειδή η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί και εκφράζει την ικανοποίηση μας για το ενδιαφέρον που υπάρχει για τη ζώσα μουσική παράδοση και κληρονομιά μας, αλλά και η συναίσθηση της ευθύνης αφετέρου μεγαλύτερη, επειδή αυξάνει τη συνειδητοποίησή μας στην ιστορική ευθύνη πως οφείλουμε να διαχειριστούμε με τη δέουσα σοβαρότητα το όλο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο του ντόπιου Μακεδονικού Ελληνισμού της περιοχής μας.

Πρώτα πρέπει εμείς οι ίδιοι να κατανοήσουμε τον πολιτικό χωροχρόνο, για να μην έχουμε προβλήματα προσανατολισμού και στρατηγικής.

Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για μια ιστορική συγκυρία, η οποία σπανίως είναι τόσο βαριά και τόσο κρίσιμη και μέσα στο συγκείμενο αυτό, εμείς δεν επιτρέπεται να αποδυναμώνουμε τον εαυτό μας με προχειρότητες και επιπολαιότητες, αλλά να στηρίξουμε τις προσδοκίες μας κι έτσι να δημιουργήσουμε δυνατότητες συσπείρωσης, ενίσχυσης και ροπής προς τα εμπρός.

Γι’ αυτό είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η σύνεση, η συνεννόηση και η σύμπνοια, αλλιώς θα επιβιώνουν και θα επικρατήσουν οι μυωπικές και μικροπολιτικές αντιλήψεις.

Αυτά μας έχει αφήσει η Ελλάδα, μαζί με την πρόκληση να μην είμαστε μόνο κληρονόμοι αλλά και συνεχιστές.

Επεξεργαζόμαστε, λοιπόν, ένα σχέδιο και δουλεύουμε με μεγαλύτερη ευθύνη μαζί με πολλούς άλλους στην Ελλάδα για τη διαφύλαξη, διατήρηση, προστασία, προώθηση και ανάπτυξη της φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, γιατί θέλουμε να είμαστε εθνωφελείς και μόνο ενωμένοι το μπορούμε.